Roots in de Herfst Go! Go!! Durango!!! - The Catsmokes - Alpacas Collective De Klinker Aarschot (29-10-2022) reporter & photo credits: Freddie info organisatie: Rootstown info artist: Go Go Durango - The Catsmokes - Alpacas Collective © Rootsville 2022

Tijdens de zomer zetten ze hier in Aarschot in op 'Roots in het Park' een event op onze nationale feestdag met rootsmuziek in de aanbieding. Tijdens de Halloween periode verhuist heel het gebeuren richting 'JC De Klinker' en is het aanbod altijd wel een beetje gevarieerder te noemen. Vorig jaar stond hier zo de Americana 'n Blues formatie 'Jeffrey Halford & The Healers' op de affiche maar dit jaar verkiezen ze hier voor drie totaal verschillende genres. Ook de 'Gevarenwinkel' delegatie vinden hier steevast hun stek in de Klinker.

We zijn dus klaar voor 'Roots in de Herfst' met hierbij een Indie band, de rock 'n roll uit het eigen Hageland en een prachtig collectief uit het Leuvense die ons zullen doen dansen op Acid jazz. Voor iedereen wat dus maar beginnen doen we met een pintje te bestellen. De MC van de avond en tevens stuwende kracht achter dit alles is uiteraard 'Rootstowner' Kurt De Bont.

We beginnen eraan met 'Go! Go!! Durango!!!' met daarbij singer-songwriter Thomas Meeuwis die zijn roots in Antwerpen liggen. Thomas kennen we van bij de 'Busker' dag hier in Aarschot waar hij solo zijn ding kwam doen. Voor deze 'Roots in de Herfst' is hij vergezeld van vijf uitstekende muzikanten en mama Meeuwis die instaat voor de merchandising en de verkoop van de vinyl plaat van zijn dit jaar verschenen album.

Hun repertoire ligt bij pop al kunnen vele nummers moeten worden ondergebracht in de categorie dreampop. Desalniettemin een stevig geheel op het podium dat wordt verwelkomd met een vooraf opgenomen intro als 'Forward' tevens ook de opener op de nieuwe plaat. Met het nummer 'The Face That You Wear' horen we meteen dat deze band als een stevig geheel mag worden onthaald en weten ze zo ook meteen de aandacht naar zich toe te trekken. Een nummer dat me als bleuke in het genre wel een beetje doet denken aan de IJslandse formatie 'Of Monsters and Men'.

Met het nummer 'Valentine' lopen ze wel een beetje vooruit op de tijd maar toch kunnen verliefde koppeltjes al denken aan dit album als geschikt geschenk voor deze periode. Een liefdesboodschap met onderliggende rock gedachte. Opvallend is de toch wel uitstekende harmonieuze samenzang van enkele bandleden met Thomas Meeuwis. Het daaropvolgende 'Always Keep Going' heeft al wat meer beat en zo begeven we ons terug naar de hoogdagen van de electric pop maar ook zo met een knipoog richting 'New wave' strekking.

Zo zou het mooie 'Tired Eyes' perfect bij 'OMD' kunnen thuishoren waren niet dat het komt van deze uitstekende singer-songwriter 'Go! Go!! Durango!!!'. Helemaal wegdromen kun je op de tonen van 'Yours To Ruin' en zo krijgen we haast het ganse album integraal afgespeeld hier in 'De Klinker'. Dat deze band aanslaat kan je duidelijk opmaken aan een paar dames die hun dancing feet hebben weergevonden en als mama Meeuwis nu nog haar best doet met de PR zien we ze wel met zekerheid in de charts opduiken met nummers als 'Poorly Drawn Graffiti' of Stars'. 'Go! Go!! Durango!!!'

Voor de tweede act van de avond is Kurt dichter bij huis gebleven en staan zo 'The Catsmokes' op de affiche. Een viertal geboren uit de Hagelandse klei die dit jaar al aan hun 20ste jaargang toe zijn in een nog steeds ongewijzigde bezetting. Deze katjes bestaan uit Gerrit Cuypers, Hans Van Zichem, Jan Vermeulen en Robert Theys en wie ze dit jaar nog niet heeft gezien heeft het hele culturele gebeuren in België toch wel gemist. In de VS zouden ze zo een Marchal(l) op je afsturen ;-)

Met 'The Catsmokes' bevinden we ons in de era van rock 'n roll en swingende rountry rock. Benieuwd of ze ook de pas overleden Jerry Lee Lewis (28 oktober 2022) in hun gebeden zullen herdenken. Tenslotte was die één van de laatste echte rockers in onze muzikale geschiedenis. Openen doen ze evenwel met 'Dick Tracy' en op die soundtrack is dan wel een Jerry Lee Lewis te horen. Hier vanavond als het rauwe begin van een zeer dansbare set.

Well, it's one for the money two for the show...zou je beginnen denken maar 'The Catsmokes' halen hier vanavond 'Marie Marie' vanonder het stof, een hit van de legendarische 'The Blasters' die altijd wel voor de nodige beweging komt te zorgen op een feestje. Na 'Big City Blues' krijgen we 'Tina Toledo's Street Walking Blues'. Een nummer dat nog niet zo lang op hun setlist is verdwaald en ik moet eerlijk zeggen dat ik na een paar maal te horen nu wel bij me binnen komt.

Drummer Robert aka de Bettes leefde bijzonder hoopvol naar het einde van dit jaar toe met als absolute apotheose van hun 25 jarig bestaan een 'Catsmokes Party' in 'Den Hemel' te Zichem. Een evenwel onzacht contact met mother earth doet dit plannetje evenwel richting vuilbak belanden. Dus doen we het hier vanavond dan maar met 'Red Rose'. Als answering song op de mooie ballad 'Tennesee Whiskey' van Chris Stapleton dompelen deze 'The Catsmokes ons onder in de country rock 'n roll op 'Whiskey or God'. Doe mij maar het eerste als ik mag kiezen. Helaas genne Jerry Lee Lewis

Altijd onverstoorbaar in zijn doen en laten is steeds bassist Jakke Vermeulen, zo ook op de floorfiller 'I'm Shakin' van Little Willie John uit 1959. Nog zo een kaskraker van weleer is popcorn oldie 'Daddy Rollin' Stone' van Otis Blackwell en zo schrijven we 1953. Met 'The Big Bopper' was het kleingeld voor de jukebox hier vanavond op al kregen we met 'Long White Cadillac' toch no een uitgemeten toetje. Den Hans diene kon zelfs niet langs de kassa passeren want moest a.s.a.p. terug richting 't zeetje. Go Go The Catsmokes!.

Met alle respect voor de twee voorbije bands maar vanavond was ik hier voor het 'Alpacas Collective' Vanavond bestaand uit een 10-koppige formatie met roots in het Leuvense en Brussel. Een geheel die de strekking jazz hier vanavond in een ander daglicht komen te stellen en geloof me die 'Blue Suede Shoes' hoeven nog niet in de kast te worden opgeborgen. Zij nemen ons mee op een trip van Lagos tot Addis Ababa, maar evenzeer met een tussenstop in het New Orleans van 'The Meters'. Hier op deze 'Roots in de Herfst' met in hun bagage de release van de vinyl uitgave van 'Seven Wisdoms of Plutonia'.

Met in dit collectief een trombone-, een tenor-, een sopraan- en een baritone sax, talloze percussie toestanden als congas en bongos, enkele shekere's, een cabasa, een vergeten Farfisa keyboard dito workstation, een drumstel, een basgitaar, een electrische six string tot een sitar toe moet dit een marteling zijn voor de 'PA' man van dienst. Wij storen er ons niet aan als het allemaal maar tot een geheel zal komen en onze voeten zo in beweging zullen komen. And so be it!

Met 'Bodus Rising' nemen ze hier voor de non-believers onder de menigte alle twijfels weg en zet iedereen hier zich zo in beleving. Een beleving die alle goede eigenschappen in de muziek naar boven weet te halen en we zo met hun titeltrack 'Seven Wisdoms of Plutonia' onder worden gedompeld in een zekerheid dat goede muziek zal blijven bestaan. 'Stranger To Myself' doet mij dan weer denken aan de dance floor jazz van de broertjes Matt en Andrew Colman, al ligt de kern hier bij de keyboard partij van Jeroen Ollivier.

Is het nu de funky gitaar, de horny horns, de intrigerende grooves van de keyboard of de van links en rechts komende percussie geluiden alles komt hier samen op een crossroads van acid jazz, jazzfunk, afrobeat, soul, krautrock en vele oosterse klanken en zelfs wanneer gastmuzikant Joël van Roode op sitar zijn bijdrage komt te leveren op 'Flugzeug String Machine' weten we dat 'Plutonia' echt bestaat, met dank ook aan Sun Ra.

Op 'Mehal Sefari' verdiepen ze ons nog meer in de African & Eastern beats met als intro bassrifjes à la Benard Edwards maar helaas moet ook aan dit muzikaal en visueel schouwspel een einde komen en zo ook meteen een einde aan deze editie van 'Roots in de Herfst'. Go Go Alapacas Collective en Funk à go go! en oh ja, dit is Belgisch!

Alors en dance!!!